Günlerde bir gün öz döwründe pähim-parasady bilen tanalýan danalaryň biri soltanyň köşgüne barypdyr. Uly iliň hormatlaýan adamy bolansoň, sakçylar oňa näme üçin geldiň hem diýmän, gapyny açypdyrlar-da, gyra süýşüp duruberipdirler. Dana bolsa, sen-men ýok, göni soltanyň oturýan otagyna giripdir. Soltan gelen myhmany tanap, hormat bilen ýerinden turupdyr. Onuň bilen iki elläp salamlaşypdyr:

– Hoş gelipsiňiz, sapa gelipsiňiz! Bizlik näme ýumşuňyz bolsa, çekinmän aýdyberiň, tagsyr!

Şonda dana oňa şeýle diýipdir:

– Bu kerwensaraýda bir gijelik bolara ýer barmydyr?

Soltan onuň sözüne birneme gatyrganjak bolupdyr:

– Bu ýer kerwensaraý däl. Meniň köşgüm ahyry.

– Ýer bolýar-da, onda meniň saňa bir sowalym bar: senden öň bu köşkde kim ýaşaýardy?

– Kakam. Onuň aradan çykanyna esli wagt boldy.

– Kakaňdan öň kim ýaşaýardy?

– Atam pahyr.

– Diýmek, bu ýerde adamlar wagtlaýyn bolup, soň ötägidýärler eken-dä. Onsoň, men näme üçin oňa kerwensaraý diýmäýin?